Wijzigingen Mobility Package voor het Europese transport

Ongetwijfeld heeft u het meegekregen. Het Europees Parlement heeft deze week ingestemd met de door de Europese Commissie voorgestelde wijzigingen van het Mobility Package. Wie de (officiële) berichten leest kan niet anders dan concluderen dat de Oost-Europese landen hun politieke werk (lobby) veel beter hebben gedaan dan de West- Europese. Om in voetbaltermen te spreken: Oost-Europa staat in de rust al met 3-0 voor. Dat behoeft een toelichting.

De nieuwe voorstellen maken het nodig dat de detacheringsrichtlijn wordt gewijzigd. Die detacheringsrichtlijn voorziet erin dat Oost-Europese werknemers hetzelfde loon ontvangen wanneer zij in een West-Europees land te werk worden gesteld. Dus als een Roemeense loodgieter te werk wordt gesteld bij een Rotterdams bedrijf dan dient er Nederlands loon te worden voldaan. Een kanttekening is hierbij wel op zijn plaats: de sociale premies worden de eerste 24 maanden nog steeds voldaan in Roemenië. Dus de Roemeense loodgieter blijft in die eerste twee jaar sowieso nog goedkoper dan zijn Nederlandse evenknie. Zeker als de premies alleen over het brutoloon worden geheven en niet over de onbelaste onkostenvergoedingen.  Vakbonden reageerden dan ook als door een wesp gestoken. Ze zouden overigens ook kunnen ijveren om de in Nederland opgelegde sociale premies te verlagen, maar ik dwaal af.

De eerste overwinning van Oost op West is de uitzondering die gehandhaafd blijft voor het internationale transport. Kijk, de loodgietersmarkt wordt niet gedomineerd door Oost-Europese bedrijven, maar het internationale transport wel. En juist die tak blijft dus uitgezonderd. In het officiële persbericht van de Europese commissie[1] lees je dan: Zij erkent echter ook de bijzondere situatie van de zeer mobiele internationale wegvervoersector. En verder: de Raad heeft zich ermee akkoord verklaard dat de herziene regels inzake detachering slechts vanaf de datum van inwerkingtreding van die sectorspecifieke wetgeving van toepassing zullen zijn (..) Tot dan blijven de bestaande regels inzake detachering van toepassing op het wegvervoer.
Ik moet altijd glimlachen als ik dergelijke teksten lees. In het politieke jargon wordt daarmee namelijk bedoeld dat partijen er niet uitkomen, een compromis is onmogelijk. En dus wordt het op de lange baan geschoven, onder het mom dat er specifieke wetgeving dient te komen voor die sector. Ik voorspel nu: die komt er niet. Het is zoals de Britten het zo mooi formuleren: we agree to disagree. De Oost-Europese landen hebben hun poot stijf gehouden en hun zin gekregen.

De tweede overwinning betreft het cabine parkeren. Dit wordt na de ingevoerde wijzigingen gewoon weer toegestaan, mits de rust wordt genoten op een parkeerplek waar voldoende voorzieningen zijn. Hoewel die wijzigingen nog wel even zullen duren is het een nuttig argument om boetes die vandaag de dag worden opgelegd voor dit vergrijp af te wenden. Hoewel Nederlandse lobbyisten ook hebben gepleit voor het toestaan van cabine parkeren, in verband met de nodige flexibiliteit, denk ik dat onze Oost-Europese vrienden hier heel opgelucht over zullen zijn.

En tot slot, de voorgestelde verruiming van het aantal cabotageritten. Ook dit is een klinkende overwinning van Oost op West. Weliswaar blijven de huidige cabotageregels ongewijzigd, het feit dat er zicht is op verdere liberalisering op dit vlak, is een knap staaltje lobbywerk.

En nu? De tweede helft kan beginnen. De Transportraad is nu aan zet. En dan kunnen er twee dingen gebeuren: ofwel de wijzigingen worden aanvaard met hier en daar een verschuiving van een komma of een punt. Ofwel de nieuwe wijzigingen worden niet aanvaard. In dat laatste geval verandert er niets, want dan moet het hele proces opnieuw. Men doet een glas, een plas en alles blijft zoals het was.

mr. P.L. Bobeck
​ 
PS: ik geef geen mening of de voorgestelde wijzigingen positief of negatief zijn. Daar ga ik niet over. Ik analyseer alleen de gang van zaken, niets meer en niets minder.

[1] http://europa.eu/rapid/press-release_MEMO-16-467_nl.htm