1 + 1 =…… 3! (of 4!?)

Gisteren heeft het Europees Hof van Justitie[1] een einde gemaakt aan een maandenlange discussie over de vraag of de normale wekelijkse rust, de 45 uur, nu wel of niet in de cabine mag worden genoten. Nadat de Advocaat-Generaal eerder al adviseerde dat uit de Europese regelgeving hieromtrent (o.a. Vo. 561/2006) inderdaad volgt dat er een verbod op het genieten van de 45-uur rust in de cabine geldt, is het Hof gisteren meegegaan in dit betoog. Gelet op de ontstaansgeschiedenis van de verordening, de context en het doel van het betreffende artikel die de chauffeurs de mogelijkheid wil bieden om hun normale wekelijkse rusttijden door te brengen op een plaats met passende en geschikte accommodatie, kwam het Hof tot dit oordeel. Dit ondanks het aangevoerde verweer dat een dergelijke uitlegging eventueel kan leiden tot een verslechtering van de omstandigheden waarin chauffeurs hun wekelijkse rusttijden kunnen doorbrengen en het verweer dat het moeilijk kan zijn om te bewijzen dat deze verplichting is nageleefd, omdat de administratieve lasten van de bestuurders van voertuigen zo aanzienlijk zouden toenemen. En zo ontstaat er weer een nieuwe discussie over de vraag wat dan wel een passende en geschikte accommodatie voor de chauffeur is. Immers, als het (sociale) doel van de regeling is dat chauffeurs hun rust nemen, over fatsoenlijke rustplaatsen moeten kunnen beschikken en niet meer maanden achtereen op de truck hoeven te zitten, dan kunt u zich afvragen of bijvoorbeeld het genieten van de normale wekelijkse rust ergens in een hotel langs de snelweg dit doel weet te bereiken. Op zichzelf denk ik van niet. Maar gelet op de plannen van de Europese Commissie zoals deze onlangs in hun ‘Mobility Package” werden gepresenteerd lijkt het op een een-tweetje. Kennelijk, om het voor - met name de Oost-Europese - transportbedrijven aantrekkelijk te maken hun chauffeurs thuis in plaats van in een hotel, tentje of B&B hun 45 uur rust te laten maken is men voornemens om de verplichte normale wekelijkse rust eens per 3 weken, in plaats van de huidige eens per 2 weken verplicht te stellen. In mijn optiek is dit een gevolg van een door Oost-Europese chauffeurs veel gebruikt werkschema van 3 weken op en 1 week af. De 45 uur zal dan worden genoten aan het einde van die 3e week, waarna de chauffeur thuis nog een week heeft om de verkorte dagelijkse rustperiodes te compenseren. Hiermee kunnen dan ook meteen een aantal bezwaren worden weggenomen zoals overvolle parkeerplaatsen, hogere kosten voor de werkgever en het onbewaakt achter laten van de combinatie. Iedereen blij, zou je denken, maar waar voor de een die 3 weken te lang is omdat dit de verkeersveiligheid niet ten goede zou komen (FNV[2]), pleit de ander vanwege de flexibiliteit die er in het transport geboden moet kunnen worden voor een nog ruimere werkperiode van 4 weken (TLN )[3]. Dat beide organisaties andere belangen behartigen is wat dat betreft helder. Wij houden zoals u van ons gewend bent de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten.

mr Kevin Vierhout
 


[1]http://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?qid=1395932669976&uri=CELEX:62016CJ0102
[2]https://www.fnv.nl/over-fnv/nieuws/nieuwsarchief/2017/december/eu_mobiliteitspakket_vormt_gevaar_op_weg/
[3]https://www.tln.nl/actueel/nieuws/Paginas/Europees-Hof-doorbrengen-lange-rusttijd-in-cabine-verboden.aspx